Απόσπασμα από τον τάφο του Άι, στη νότια νεκρόπολη της Ακετατόν
"...Ανατέλλεις όμορφος στον ορίζοντα του ουρανού, ω ζωντανέ Ατόν, εσύ που έδωσες τη σπίθα της ζωής. Όταν υψώνεσαι στον ανατολικό ορίζοντα, όλη τη γη γεμίζεις με την ομορφιά σου. Είσαι όμορφος, μεγάλος λαμπρός, εξαίρετος πάνω σε κάθε χώρα. Οι ακτίνες σου περιβάλλουν τη γη μέχρι τα όρια της δημιουργίας σου. (...) Είσαι μακριά αλλά οι ακτίνες σου βρίσκονται πάνω στη γη. (...Όταν πορεύεσαι εν ειρήνη στον δυτικό ορίζοντα, η γη είναι σκοτεινή σαν νεκρή. (...) Κείται η γη στη σιωπή, ο δημιουργός τους αναπαύεται στον ορίζοντα.
Την αυγή ξαναεμφανίζεσαι στον ορίζοντα, λάμπεις πάλι ως Ατόν την ημέρα. Όλη η γη αρχίζει τη δουλειά. Κάθε ζώο απολαμβάνει τη βοσκή του. Δέντρα και θάμνοι πρασινίζουν. (...) Φροντίζεις για τη γονιμότητα του σπέρματος μέσα στις γυναίκες, εσύ που παράγεις το σπέρμα των ανδρών, εσύ που δίνεις ζωή στο παιδί μες στην κοιλιά της μάνας του, που το ηρεμείς για να μην κλαίει, εσύ τροφός αυτών που βρίσκονται ακόμη μέσα στην κοιλιά (...).
Πόσο πολυάριθμα είναι τα έργα σου! Είναι αγνώριστα στο πρόσωπο (των ανθρώπων), εσύ μοναδικέ θεέ, που έξω από εσένα δεν υπάρχει κανείς. Δημιούργησες τη γη κατά την επιθυμία σου, όταν ήσουν μόνος, με τους ανθρώπους, τα κατοικίδια και τα άγρια ζώα κάθε είδους, και κάθε τι που υπάρχει επάνω στη γη -και περπατάει με τα πόδια του- και όλα όσα είναι στον ουρανό- και πετούν με τα φτερά τους.
Και τις ξένες χώρες, τη Συρία, τη Νουβία και τη γη της Αιγύπτου, εσύ τοποθέτησες κάθε άνθρωπο στον τόπο του, φρόντοσες τις ανάγκες του...Οι γλώσσες τους είναι διαφορετικές στις λέξεις, το ίδιο και οι χαρακτήρες τους, και η επιδερμίδα τους. Έκανες διαφορετικούς τους ξένους λαούς. (...) Οι ακτίνες σου τρέφουν όλα τα φυτά. Όταν λάμπεις, αυτά ζουν και ευημερούν για σένα...
Απόσπασμα από M. C. Guidotti, V. Cortese, Αρχαία Αίγυπτος. Τέχνη. Ιστορία. Πολιτισμός, Αθήνα 2007 [Εκδόσεις Susaeta], σ. 128. [Μετάφραση Χρίστος Γ. Αλεξανδρίδης].
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου